رزین یکی از مهمترین اجزای مورد استفاده در ساخت لنت ترمز فرانتک است، زیرا تمام اجزای دیگر لنت را به هم متصل می کند و به آنها امکان همکاری موثر را می دهد.
با این حال، هنگامی که حرارت بیش از حد در هنگام ترمز ایجاد می شود، کیفیت مواد لنت ترمز ممکن است بدتر شود. این با تخریب رزین و در نتیجه از دست دادن ماده خاصیت اتصال خود مرتبط است.
به همین دلیل است که پایداری حرارتی لنت ترمز، ظرفیت آن برای حفظ خواص مکانیکی و ظرفیت اتصال اجزاء در شرایط نامطلوب ترمز ممکن است تا حد زیادی به رزین بستگی داشته باشد.
رزین های فنل اغلب پرکننده ای هستند که تقریباً منحصراً برای مواد اصطکاکی تولید می شوند. آنها تقریباً هیچ کاربرد دیگری ندارند. کسر وزنی رزین فنل در لنت ترمز بین 5 تا 35 درصد حجم است.
تغییر مقدار COF تنها چند درصد است که حدود 10 درصد کاهش وزن دارد. محتوای رزین پد. استفاده متداول آن در صنعت خودرو از خواص مطلوب رزین ها مانند مقاومت مکانیکی بالا و قیمت پایین ناشی می شود.
آنچه نیز مهم است این است که این نوع رزین انبساط حرارتی کمی دارد. در مقایسه با رزین های دیگر، در برابر حلال ها، اسیدها و آب نیز مقاومت بیشتری دارد و در هنگام احتراق دود کمتری تولید می کند.
دمای تخریب اولیه، که به دلیل همبستگی با پدیده محو شدن لنت ترمز بسیار مهم است، از 354 درجه سانتیگراد رزین خالص به 303 درجه سانتیگراد از مواد اصطکاک پخته شده کاهش می یابد.
متأسفانه مواد شکننده است. حساسیت به ترک خوردن ممکن است با افزودن روغن یا آدامس سیلیکونی کاهش یابد. این رزین سیلیکونی تولید می کند.
