چوب گردو سیاه تیره، سخت، متراکم و دانه‌بندی است. برای استحکام، دانه و رنگش مورد توجه کارگران نجاری است. جلا می دهد تا سطحی بسیار صاف داشته باشد و رنگ آن از سفید کرمی در چوب صنوبر تا شکلاتی تیره در چوب قلب متغیر است.
در طول سال ها، چوب گردو در ساری طبیعی گردو یک پتینه براق ایجاد می کند. به‌عنوان تنها گونه‌های چوب خانگی قهوه‌ای تیره، پیروان زیادی از چوب‌کاران فداکار و علاقه‌مندان به مبلمان خوب دارد.
گردو همچنین در کابینت های مجلل، کفپوش های چوبی طبیعی، لوازم آشپزخانه، اسلحه ها و غیره یافت می شود. اگرچه انواع درختان گردو وجود دارد.
اما تعداد انگشت شماری از درختان بومی آمریکای شمالی هستند. از میان آنها، گردوی سیاه شرقی، که به آن گردوی سیاه آمریکایی یا گردوی آمریکایی نیز می گویند، موردی است که معمولاً برای نجاری استفاده می شود.
بیشتر مردم با چوب گردو در تیره ترین حالت آن آشنا هستند، که می تواند شکلاتی یا قهوه ای عمیق باشد. در واقع، این تنها چوب تیره بومی آمریکای شمالی است.
با این حال، در واقع فقط مرکز درخت است که دارای رنگ های عمیق است. این چوب قلب نامیده می شود و همچنین ممکن است قهوه ای روشن تر، بنفش، خاکستری یا مایل به قرمز باشد.
بیرونی‌ترین قسمت درخت که به‌خاطر حامل مواد مغذی درخت به نام چوب صنوبر شناخته می‌شود معمولاً به رنگ بلوند کم‌رنگ است، اگرچه می‌تواند زرد مایل به خاکستری نیز باشد.
بر خلاف گیلاس، افرا و بلوط که با افزایش سن رنگ همگی تیره می شود، چوب گردو در واقع با گذشت زمان کمی روشن می شود. این فرآیند پیری به اندازه برخی از چوب‌های دیگر که ما ارائه می‌دهیم تغییر چشمگیری ندارد.
و می‌توان آن را تا حدودی با روکش روغنی حفظ کرد، که دانه‌ها را اشباع می‌کند و رنگ عسلی کمی به آن اضافه می‌کند که با بالا رفتن سن و با جزئیات بیشتر نمایان می‌شود.
